Bendeki ilk iki..

Haftasonuna hızlı ve yorgun bir giriş, öğle uykusunu uyuyamamış, uykusuzluktan ne yapacağını şaşırmış çocuğumu, ders çalışmakla iş hayatı arasına sıkışmış koşturup duran kocişi de nihayet uyutup, evdeki sessiziliğin tadını çıkarırım deyip, bir işi bırakıp diğerine geçiyorum. Sessizlik olana kadar, "hadi şu an tek isteğim bu" derken şimdi o gürültüyü özleyip, ayağını uzatıp oturmak yerine kendime melankolik haller yaratıyorum, ben hiç rahat duramıyorum.