Ev hapsi

Yine boş duramadım boyalara attım elimi, kendimce birşeyler düşünüp kapatıcı beyazı elde etme yöntemini de buldum galiba, tabi denemeden işe yarayıp yaramayacağını bilemiyorum, işe yararsa paylaşacağım. Önceki hallerini çekmemişim ama koyu kahve kapkara sehpalardı tahmin etmesi çok zor değil. Şimdi mavi oldular elimdeki tek renk mavi olduğu için, aslında beyaza doğru gidişte ilk renk açılışını yapmış oldum şimdi, beyaz rengi deneyene kadar böyle mavi mavi kullanacağım. Şu ara eve gelenlerin şaşıracağı kesin. Mavi sehpa mı?
Bir zamanlar yani bir işimin olduğu günlerde, işe giderken, içinde olduğum dolmuşun otobüsün camından o çevredeki evlerde camının önünde sıcak içeceklerini yudumlayıp, oturan insanların yerinde olmak isterdim hep ben soğukta sokaktayım ve işe gidiyorum diye isyan ederekten, şimdi o cam önünde oturanlardanım işte, bazen neyi çok isteyeceğimize dikkat etmek gerekiyormuş demek ki. Arada bir şikayetçi olsamda evde olmaktan, aslında çok da kötü değil dürüst olmam gerekirse, doğumundan itibaren hep yanındaydım oğlumun bundan dolayı çok mutluyum, okula başlamasıyla evde olmanın benim için daha farklı bir hal alacağını umuyorum.

Şimdilerde o da benden farklı değil. Dikiş odasına kurduk masasını, bazen o bir masada ben kendi masamda uğraşıyoruz, arada bir didişiyoruz, sıkılıyoruz, kış mevsimi arkadaşlarla da rahat rahat biraraya gelinebilen bir dönem değil, ya biz hasta ya onlar derken beraberiz hep ana-oğul, böyle böyle geçecek galiba bu soğuk günler.