4 Temmuz 2011

Sabah erkenden kalkıp işe gitmeyen, istediği kadar tembellik yapma fırsatı olan biri olarak aslında şikayete pek de hakkım yok gibi. Ancak şu ara fazlaca sıkılgan haller var üzerimizde. Bizde diyorum çünkü anne-oğul aynı ruh hallerini paylaşıyoruz. Bende ek olarak tembellik tavan yapmış, el işiymiş birşeyler üretmekmiş hepsini rafa kaldırdım hatta bazılarını bir daha geri dönmemek üzere. Birşeyleri gerçekleştirmek üzere duyulan aşırı istek ama beklemenin dayanılmaz gerekliliği, işlerin ve izinlerin ayarlanması malum yaz ayının vazgeçilmezi Ankara'dan uzaklaşma planları ve yine onda da bekleme listesi derken ortaya çıkan bu haller sanırım kaçınılmaz. Bu durumda belki de sıcağa karşı gardımızı alıp biraz sokağa çıkmalı, birkaç kare çekip rahatlamalı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Söz uçar, yazı kalır...