Çok da uzağa gidemedik..


Biraz mola verelim, şöyle kendimize çeki düzen verip, yeni işler deneyelim istedim. Ama çok da uzak kalamadık. Bize gelen "neden hoşçakal?" sorularına kısa "bir süre" dedik ve sözümüzde duruyoruz. Bu arada ne yaptık? aslında sadece tembellik. Bir süredir yaptığım ve evi dolduran elişlerimi pasaja taşıdım ve ilk satışımı yaptım. Bu çok mutlu edici birşeymiş, rutin hayatımıza bir değişiklik ve umut getiren güzel bir gelişme oldu. İnşallah ufak ufak da olsa devam eder.Yine hoşuma giden pek çok şeyi deneyip, güzel işler yapmayı planlıyorum. Hepsini yavaş yavaş yine buradan paylaşacağım.
Yukarıdaki papatyalar kuzumun bana geçmiş olsun çiçekleri. Geçtiğimiz hafta enfeksiyonel bir rahatsızlık geçirdim. Şimdilik iyiyim şükür, kuzucum ben içeride test ve muayene işlemlerimi yaptırırken oğluşum hastanenin bahçesinden bana topladığı çiçeklerle karşıladı beni, uzun bekleyişini sabırla tamamlayıp birde çiçek hazırlamış üstüne.
Şimdilerde dilimiz çorap söküğü gibi hızla ilerliyor. Biz hala alışamadık evde dır dır konuşup "neden" "kim" "niye" diye sürekli konuşup dolaşan bu bireye.
Hoşçakal dememize rağmen bizi izleyenlere bir blog daha eklenmiş, teşekkür ederiz "Sevda" bloğuna..

1 yorum:

  1. Hoşgeldiniz. Uzun sürmedğine sevindim. Geçmiş olsun. Sevgiler.

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...