3 Şubat 2012

Bugüne kadar pek çok battaniye ve yastık ördüm. Hepsini de büyük bir heves ve istekle yapmış olsamda bu ikili benim için çok ayrı. Rengarenk oluşları mı nedendir bilmiyorum ama en sevdiğim bu ikisi diyorum.
Krem battaniyede geriye sayım başladı. Dokuz sıra sonra kenarları örmeye başlayacağım ve tamamlanacak. Ankara çok ayaz ve yağan karlar yerden gitmeden bir yenisi üzerini örtüyor. Ben listelerimi yaptım, alınacak ipler ve diğer malzemeler diye ama bu gidişle uzun süre bekleyecek o listeler. Çınar da ayaklanır ayaklanmaz anne çok sıkıldım demeye başladı bile. Malum, gezginci ikili olarak çok bile kapalı kaldık, ah bahar çabuk gel lütfen. Ilık havası, sokağa çıkınca burnumuza gelen o koku, dışarıdan içeri girmek istemediğimiz günler hadi çabuk gel.. Sardunya son yıllarda en favori çiçeğim oldu, öyle dayanıklı ve azimliki, ne baharı bekliyor filizlenmek için, ne de küsüyor dalı, yağrağı kopunca, toprağa değdiği an, tutunup, kök salıyor hemen, yıllardır aynı saksıyı paylaşıp üç-dört çiçek bir arada olmalarına rağmen, öyle çiçek açtılar ki, artık bu yıl iyi bir düzenlemeyi ve rahat rahat saksıları hakettiler.
Kitabımı okuyorum, öneriler üzerine kitaplığımı karıştırdığımda aynı yazara ait iki kitap daha buldum. Onları da sıraya koydum, okuyacağım inşallah.
Kuzum da annesine elleriyle bir kitap ayıracı yapınca, herşey daha keyifli oldu tabi, o boyadı çizdi, bende koli bantıyla kaplayıp korumaya aldım.
Bugün kaç gündür elimin değipte yapamadığı kahvemi pişirip, keyif yaptım. Bir arkadaşlarım eksikti yanında, sıkıldım, bunaldım, özledim, şöyle yanyana kaynata kaynata bir kahve içmeyi dört gözle bekliyorum. Geçtiğimiz haftalarda tarihi Şengül hamamında yapmayı planladığımız hamam sefasını da kaçırdım ki, içimde taş gibi oturmaktadır hala. Kısmetse onu da yapacağım, gerim gerim gerilmiş beni, pamuk kıvamına getirmesini istiyorum. Dostluk demişken, kitaplıkla haşır neşirken pek sevdiğim Montaigne'den bir pasaj gözüme ilişmişti, paylaşırım demiştim;

"Dost ve dostluk dediğimiz, çokluk ruhlarımızın beraber olmasını sağlayan bir rastlantı ya da zorunlulukla edindiğimiz ilintiler, yakınlıklardır. Benim anlattığım dostlukta ruhlar o kadar derinden uyuşmuş, karışmış, kaynaşmıştır ki onları birleştiren dikişi silip süpürmüş ve artık bulamaz olmuşlardır. Onu niçin sevdiğimi bana söyletmek isterlerse bunu ancak şöyle anlatabilirim sanıyorum: Çünkü o, o idi; ben de bendim. "