11 Ekim 2010

Yastıklar hızla ilerliyor, kendisinin sevileceği ve yumuşacık kullanılacağı eve gideceği günü bekliyorlar.

Aslında çook önceleri ödünç alıp okumuştum tümünü ama şu ara açıp açıp okumak bana iyi geliyor, seviyorum bu kitabı. Kuzumla kitabevini dolaşmak çok eğlenceliydi, Dost kitabevindeydik, çocuk kitaplarının olduğu bölümde uzun uzun oyalanan her gözüne takılan kitabı merak edip tek tek bakan oğluşum, her ne kadar "kitapları sevmiyoyum" dese de beni çok mutlu etti. Kapısının önü yegane buluşma yerlerindendir Dost, benim lise zamanlarımda da Gima'nın önü çok meşhurdu, ne zaman Kızılay'da biriyle buluşacaksan Gima olurdu beklenen yer, şimdilerde gima kalmadı, neyseki hala Dost'un önünde buluşabiliyoruz.

Mütevazı kurşunkalem kolleksiyonumuza da birkaç kalem ekledik. Bir kupa dolusu kalemim olsun, masamda dursun.


3 yorum:

Söz uçar, yazı kalır...