23 Kasım 2015

Haftasonu pırıl pırıl güneşin son demlerini kaçırmamak adına soluğu Eymir'de aldık. Bir tarafta sararmış, kurumuş, dökülen yaprakların hüznüne inat tepesinde olağanca gücüyle parlayan güneşle, çok güzel manzaralar vardı.
 
Bu kış için henüz bir proje oluşturup başlayamadım. Aslında harıl harıl örmeyi, bitirmek için sabırsızlandığım bir işi çok özledim. 
Not; 2017 ile ilgili olay nedir bende bilmiyorum ama tarihe sürekli onu yazıyorum? sorry!

7 yorum:

  1. Deryacım o kutu valla çeyiz sandığı gibi ya pek güzel. O kanaviçe örnekli örtülere de bayıldım. Benim ruhum gerçekten eskide mühürlenmiş sanırım ya çok güzel geliyor böyle eski işler örtüler ne biliym perdeler falan. Nasıl böyle oldum ben bilmiyorum ki. Yeni işler bulmalısın kendine, ki eminim ben bunları yazarken sen bulmuşsundur bile. Hadi bakalım biz de bekliyoruz neler yapacağını:)
    Öpüyorum kocaman

    YanıtlaSil
  2. Sonbahar en çok Ankara'ya yakışıyor derdim hep bu sene bizde yaşadık doya doya. Bu aralar ben de elime hiç bir şey alamadım, hiç bir şey üretemedim, başlamam lazım artık. Güzel karelerini özlemişim Derya'cığım, sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. Kutu nefis görünüyor:) Tuğba`nın yazdığı gibi çeyiz sandığı gerçekten.

    Renkler çok hoş, sonbaharı seviyorum:)

    YanıtlaSil
  4. Uzun süredir okuyamadım, ben de özledim sizi :)

    YanıtlaSil
  5. Deryacım uzun bir aradan sonra merhaba, bu masa örtüne bayılıyorum, sen mi yapmıştın?

    YanıtlaSil
  6. Merhaba Ececim, keşke yapabilsem ama beni fazlasıyla aşar, bu güzel örtüyü Ayvalık bit pazarından bulmuştum. Hollandalı bir hanımın işi demişti satan kişi.Sevgiler, görüşmek dileğiyle...

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...