Haftasonu pırıl pırıl güneşin son demlerini kaçırmamak adına soluğu Eymir'de aldık. Bir tarafta sararmış, kurumuş, dökülen yaprakların hüznüne inat tepesinde olağanca gücüyle parlayan güneşle, çok güzel manzaralar vardı.
Not; 2017 ile ilgili olay nedir bende bilmiyorum ama tarihe sürekli onu yazıyorum? sorry!
2017?
YanıtlaSilDeryacım o kutu valla çeyiz sandığı gibi ya pek güzel. O kanaviçe örnekli örtülere de bayıldım. Benim ruhum gerçekten eskide mühürlenmiş sanırım ya çok güzel geliyor böyle eski işler örtüler ne biliym perdeler falan. Nasıl böyle oldum ben bilmiyorum ki. Yeni işler bulmalısın kendine, ki eminim ben bunları yazarken sen bulmuşsundur bile. Hadi bakalım biz de bekliyoruz neler yapacağını:)
YanıtlaSilÖpüyorum kocaman
Sonbahar en çok Ankara'ya yakışıyor derdim hep bu sene bizde yaşadık doya doya. Bu aralar ben de elime hiç bir şey alamadım, hiç bir şey üretemedim, başlamam lazım artık. Güzel karelerini özlemişim Derya'cığım, sevgiler...
YanıtlaSilKutu nefis görünüyor:) Tuğba`nın yazdığı gibi çeyiz sandığı gerçekten.
YanıtlaSilRenkler çok hoş, sonbaharı seviyorum:)
Uzun süredir okuyamadım, ben de özledim sizi :)
YanıtlaSilDeryacım uzun bir aradan sonra merhaba, bu masa örtüne bayılıyorum, sen mi yapmıştın?
YanıtlaSilMerhaba Ececim, keşke yapabilsem ama beni fazlasıyla aşar, bu güzel örtüyü Ayvalık bit pazarından bulmuştum. Hollandalı bir hanımın işi demişti satan kişi.Sevgiler, görüşmek dileğiyle...
YanıtlaSil