4 Ocak 2012


"Yaşamla ilgili birşeyler yazarken saygıda kusur etmemek, kuralların dışına çıkmamak için yaşamımızı oluşturan şeylerin yarısından çoğunu bir kenara bırakıyoruz" diyordu göz gezdirdiğim manidar satırlar. Birsürü güzel kitap..
Bugün kitaplığımda ufak çapta bir temizlik yaptım. O arada da elime geçenleri şöyle bir karıştırdım. Özlemişim kitaplarımla ilgilenmeyi, bir kitabevine gitmeyeli de epey olmuş. İlk fırsatta mahalleden dışarı adım atmalı, kitabevinde uzun uzun dolaşıp ilgimi çeken tüm rafları dolaşmalı.
Evde olan birisi için hayat bazen çok yoğun ve monoton oluyor. Bir bakıyorsun hep aynı şeyler, aynı rutinler. Gerçekten bunun için mi buradayım diye düşünüyorsun,
Neyse kitapları karıştırınca felsefe yapmaya daha meyilli oluyor galiba insan. Örgülerimle mutluyum hala, bana yettiği yere kadar gideceğiz beraber. Renkli örtü devam ediyor, hatta bir başkası daha başladı.
Günlük işler biter, akşam olur telaşe bir nebze azalır, kuzu oyunlarına dalar, ben elişimi alırım, sonra kuzuyu yatırıp kumandayı da ele geçiridim mi tamamdır. Gecenin ilerleyen saatleri ile sabahın ilk ışıklarında ayakta olmayı planlayıp hala gerçekleştirememekteyim. Bazen olur, şu ara da böyle istekler içinde olup uykuya yenildiğim günlerdeyim. 

8 yorum:

  1. Sanki ben soylemisim, sen yazmışsın.

    YanıtlaSil
  2. Kitap okumak ve örgü örmek daha ne olsun:)

    YanıtlaSil
  3. her sabah 6-6,30 gibi kalkan biri olarak söyleyebilirim ki; sabahın ilk ışıklarında ayakta olmak hiç de güzel değil deryacım, şöyle güneş az yükselse daha bir hevesle uyanacağım :)

    YanıtlaSil
  4. biz çalışanlarda evde olsak diyoruz ama o da zor değil mi, en güzeli part time bir iş yarım gün evde ev işleriyle yarım günde iş yerinde vakit geçirmek sanırım. Sen evde çok güzel şeyler üretiyorsun ama, hem kuzu var, kitaplarınla kaynaşırsan da keyiflenir yaşantın, ne güzel:)

    YanıtlaSil
  5. sabahlamayı ben de özledim...çok keyif alırım uzun gecelerden...Örtü çok güzel oluyor maşallah...içim açıldı bakınca.Bu arada melekli mumdan bende de vardı,nerelerde acaba?görünce hatırladım.(bir ara inanılmaz merak salmıştım mumlara,sonra hepsini kaldırdım)sevgiler..

    YanıtlaSil
  6. selamlar derya hanım..öncesinde çalışan, şu an evhanımı olarak ben de sizinle kısmen aynı rutini yaşıyorum diyebilirim..
    Fakat insanın haftada bir sevdiği arkadaşları, ayda bir de akrabalarıyla rutin toplantılar düzenlemesi -tabi ki mümkünse-inanın çok motive ediyor manen ve kalben hayata karşı sizi..
    sevgilerle..
    ayse t.k.


    YanıtlaSil
  7. merhaba ben geldim , ne güzel renk renk bir bloğunuz var ... takibinizdeyim.. Neslihan
    http://neslihanmetin.blogspot.com

    YanıtlaSil
  8. Edacım bizde var bir ortak paydalar o yüzdendir, öperim sevgiler...

    gonca; Değil mi, ala valla bencede..

    Nihancım işe giderken bende öyle bir güzellik bulamıyordum şimdi şimdi görür oldum :) tabi güneş olmalı mutlak.

    Aslıcım insanoğlu kendinde olmayanı özlüyor ve istiyor yapımız bu, varmıdır her şarttada farkında olup kıymet bilen merak ediyorum :)

    Bizden ;Teşekkürler, benim o mum epey eski yok etmemişim ne hikmetse :)

    Ayşe; Bir araya geldiğiniz dostlar akrabalar varsa ne mutlu size iyi geliyorlarsa, birde tam tersleri var bir araya gelince bu halinizden beter olduğunuz :) ama sevdklerim var mesela onlarla olmak dediğiniz gibi inanılmaz keyifli tabi yinede özlüyor insan işte eski alışkanlıkları heralde..

    Neslihan; Merhaba hoşgeldiniz, teşekkür ederim..

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...